Zamanında Yolda Adım Atmak / #ozanlayolda 84.Gün

Garip ve üzücü gelişmelerin ardından yeniden kendi yolculuğuma dair gelişmeleri sizinle paylaşmaya döneyim istiyorum. Son bir haftada gerçekten can sıkıcı şeyler yaşasam da bireysel motivasyonumdan hiç uzaklaşmadım. Geçmişte bazen insanlara ya da olaylara kızıp yaptıklarımdan vazgeçme noktasına gelmiş bir insan olarak bu motivasyondan uzaklaşmamış olmak benim için önemliydi. Hayatın bireysel olarak anlamlandırma yolculuğu olduğunu anlatıp…

Doğu-Batı Arası Bir Yol / #ozanlayolda 83.Gün

Yazılara geri döndük ama öylesine inişli çıkışlı bir dönem oluyor ki neye odaklansam da derinlemesine onu yazsam bazen bilemiyorum. Daha dün yeterince rahatsız edici konulardan bahsederken bugün sabah ise köpeğe tecavüz haberi ile uyandım. Yani buradaki ruh halini anlatmak için çok kibar kelimeler seçmeyebilirim o yüzden hiç girmeyeceğim. Bakın her ne olursa olsun ısrarla diyorum…

YOLDAKİ RAHATSIZLIK / #ozanlayolda 82.Gün

Tam iki haftadır yazı paylaşmıyorum. Geçmem gereken bir eşiğe dair kendimle daha çok kalmam gerektiğine inandığım için ekranlarla olan geçirdiğim zamanları minimuma indirip, doğada daha çok vakit geçirip, kendimi dinlemeye ve yazılarımı da kalem kağıt kullanarak yazdım. O eşikten tarihsel olarak geçtim ama yine de reklam, haber, paylaşım saldırıları altında kalmamak için birkaç gün daha…

Bir Vakıf Hayat Değiştirir mi? / #ozanlayolda Gönüllü Gönderi

Sabah 10’da toplantı var, İş Bankası TUTOM’a gitmek gerekiyor. Havalimanından yeni çıkmışım, erken saat uçuşunun garip bir yorgunluğu var üzerimde. Telefon çalıyor “Ozan, ben indim seni bekliyorum.”, bagaj bölümünden çıktıktan sonra gözleri ışıl ışıl yodin seni karşılıyor. Saate bakıyoruz, henüz vakit var ve bir sabah kahvesi çok iyi olur diye kararlaştırıyoruz. Sanki yıllardır görüşmüyormuş gibi,…

Kadim Yolculuk / #ozanlayolda 66.Gün

Deniz kenarında büyüdüyseniz, denizle aranızda farklı bir bağ olur ve bunu gerçekten sadece yaşayan bilir. Hayatın en çok sıktığı, üzdüğü anlardan keyiften uçtuğum, içimin kıpır kıpır olduğu anlara kadar hepsinde kendimi deniz kenarında bulmam olası. Dün akşam güneşi denizle birlikte batırırken aklımdan geçenleri sakladım bu sabah yazmak için. Kırmızı gökyüzüyle, maviliklerin üzerinde giden bir teknenin…

Bilginin Yolculuğu / #ozanlayolda 64. & 65.Gün

Bu sabahki tutulmadan mıdır bilmem uykusuzluk dengemi bozdu son birkaç gündür. Sonuna geliyoruz bütün hazırlığın, kanatlanıp uçma vakti yakındır gibi bir his var içimde. Bu söylediklerim spiritüel anlamlar taşısa da bilimsel kanıtlarını da dileyenlere sunabilirim, yolları farklı olsa da yolculuklar aynı durumda. Yine son günlerde sözlü şarkıları çok dinlemeyen ben bu sabah geçmişe doğru yolculuk…

Bambu’nun Yolculuğu / #ozanlayolda 62. & 63.Gün

Uzun zamandır yaklaşık gece 11-12 civarında uyuyup sabah 5:30-6:00 arasında uyanıyorum. Benim kendi “yeni normalimde” sabahları uyandığımda saat 9:00’a kadar da telefonumu meditasyon için müzik ve olumlamalarımı açmak dışında kullanmıyorum. Geçtiğimiz gün gelen bildirimde ekran kullanımımın yüzde 50 oranında azaldığını söylüyordu, 2019’un son çeyreğinde bu bildirimin tam tersi yönder artıyor diye gelmesi beni endişelendiriyordu çok…

Yolda Her Adım Bir Sonraki İçin / #ozanlayolda 61.Gün

Dün ayın kapanışı gerçekten günün devamında harika oldu. Eski bir basketbolcu olarak, dizlerimi sakatladıktan sonra uzun bir süre basketbol oynayamadım. Oynayamamdaki en büyük en etken 20li yaşların başında menisküslerin ikisini de yırtıp, bir daha zıplamaktan korkar olmamdı. Menisküs tedavisinin sonrasında en önemli şey aslında bacakları daha çok çalıştırmaktır. O yüzden çalıştırmalıydım bir şekilde, sporu hayatımdan…