Edvard Grieg’in fonda çaldığı, havanın yine gri olduğu ancak yine heyecanla uyandığım bir sabah.  2020 hiç  hayal ettiğim gibi olmadı diyebilirim ama bana öğrettikleriyle bu kadar ders dolu bir yılı sanırım yaşamamıştım. Belki de herkes bu yıla dair negatif düşünceler beslerken ben bana öğrettikleri için teşekkür etme yolunu seçiyorum. Hayatın içerisine saklanmış olan gizli güzellikleri…

Günlerdir yazı yazmıyorum. İlk başlarda sebebi farklıyken şimdi farklı oldu. Zaten hep öyle olmaz mı, içinden dersin ki nerden nereye geldik. Bazen hayret edersin hatta böyle değiştiği için her şeye. Sadece değişenlere de değil… Olanlara, gelenlere, gidenlere, olmayanlara. Gün gelir karanlık bir ormanda kaybolmuş gibi hissedersin fakat o ormanın seni Alice’in Harikalar Diyarı’na çıkartabileceğini de…

İnternette bir yerlerde görmüşsünüzdür belki; 10 yıl sonrasına kendinize e posta yollayın, 5 sene sonra kendinize mektup yollayın gibi etkinlikler. Az önce telefonuma tam bir yıl öncesinden bir bildirim geldi. 21:30’da hatırlatmak üzere kurduğum anı hatırlıyorum. Ne kurduğum gündeki niyetim gibi geldi ne de kurulduğu gibi, altında şöyle bir şey daha yazıyordu; “1 sene sonra…

Tanıyorum bu hissi hem de çok iyi biliyorum. Ortaya çıktığı zamanlarda neler yapmış olduğumu ya da daha başka neler yapabileceğimi bana gösteren, yolculuğa anlam katan o anlarda yine yeni ve yeniden enerjiyle dolmamı sağlayan o his. Nasıl da keyifleniyorum böyle olduğu zamanlarda… Arkama yaslanıp hayatın sunduğu bütün o gizli güzellikleri görebilmenin mutluluğu var içimde. Bilmiyorum…

Öyle bir garip bir hafta sonu oldu ki nereden değerlendirsem ben de şaşırdım. İki gün boyunca yazdığım notları birleştireceğim çünkü yine teknolojiden uzaklaşmayı seçtim çokça. Cuma günü yaşadığım sakatlık ertesi günlerin anlam ve önemiyle birleşince içimi bir karışıklık kapladı haliyle. Yıllar sonra böyle bir zamanda sakatlığımın aynı yerden nüksetmesi de çok manidar oldu gerçekten. Yani…

Başlangıçta niyetim 10 kişi ve 10 gün olmasıydı ama 11 kişi ve +1 hazırlık günü ile 11 gün olarak keyifli bir yolculuğa çıktık. Asıl programı uyguladığımız 10 günlük süreç ve 11 kişi olmasından kaynaklı olarak da #10da11 dediğim ekipte birbirinden değerli insanla iletişime geçmek, hayat hikayelerini dinlemek ve son 11 günde yolculuklarında yanlarında olmak benim…

Borsa’nın giderek hızla değer kaybettiği bir sabah ile başladı dün. Bu değer kaybı gün içerisinde de devam etti ve aylardır konuşulan, borsa çok iyi kazandırıyor ya düşünceleri birçok insan için yerle bir oldu. Ancak burada kimin ne kazanıp ne kaybettiğine bakmak gerekiyor. Bununla ilgili verileri gün içerisinde yine yazarım. Beyrut’ta yaşanan patlama da farklı bir…

Bir yıl önce neredeydim şimdi neredeyim diye başlayabileceğim bir yıl. Bilinen bütün hisleri hissedip ardından bilinen bütün duygulara dönüşen bir yıl. Bulutların üzerindeyim derken yerin en dibinde kendimi bulduğum ardından tamam burası da güzelmiş tekrar göğe çıkabilirim dediğim bir yıl. Her anıyla, dahil olan herkesle, gidilen her yerle, alınan bütün derslerle, kazanılan mükemmel deneyimlerle bence…

Garip ve üzücü gelişmelerin ardından yeniden kendi yolculuğuma dair gelişmeleri sizinle paylaşmaya döneyim istiyorum. Son bir haftada gerçekten can sıkıcı şeyler yaşasam da bireysel motivasyonumdan hiç uzaklaşmadım. Geçmişte bazen insanlara ya da olaylara kızıp yaptıklarımdan vazgeçme noktasına gelmiş bir insan olarak bu motivasyondan uzaklaşmamış olmak benim için önemliydi. Hayatın bireysel olarak anlamlandırma yolculuğu olduğunu anlatıp…

Yazılara geri döndük ama öylesine inişli çıkışlı bir dönem oluyor ki neye odaklansam da derinlemesine onu yazsam bazen bilemiyorum. Daha dün yeterince rahatsız edici konulardan bahsederken bugün sabah ise köpeğe tecavüz haberi ile uyandım. Yani buradaki ruh halini anlatmak için çok kibar kelimeler seçmeyebilirim o yüzden hiç girmeyeceğim. Bakın her ne olursa olsun ısrarla diyorum…