Tonlarca anı, anlatılacak yüzlerce hikaye… Yeni bir başlangıç olacak bir son daha.
Dünü özetlersek böyleydi diyebilirim ama dün tam olarak 8 seneyi kapsıyor. 8 sene önce tercih sıralamasında yaptığım yanlışlıkla kazandığım Adana yolculuğumda 7 yıldır yaşadığım evimde son günümdü.
Bir Adanalı olarak Adana’ya üniversite eğitimi için dönmek başlı başına enteresan bir durum olmuştu en başında. Hayatımdaki Adana kısmı henüz tam olarak bitmese de evimdeki eşyalarımı toplarken geçmişe kısa bir yolculuk yaptım.
Anı kutumda biriktirdiğim eşyalar, hediyeler, yazılar yine yerini koca bir “iyi ki”ye bıraktı. Paylaşılan anlar, çalışılmayan ders notları, hobi malzemeleri, ilk girişimimin evrakları, yaptığım işlerin afişleri, kitaplarım… Adana’da çok şey öğrendim, bana çok şey kazandırdı, acıyla aldığı da oldu.
Bütün bunları hatırlamak, bunca insanı tanımış olmak, anılar biriktirmiş olmak benim için paha biçilemez. Her anıyla farklı tatlar barındıran bir dönem oldu bende. Belki de bunu farklı bir şekilde değerlendiren bir yazı ile anlatmak gerekir. Şimdi bu yoldaki dönüş tamamlandı, uzun bir düzlük var. Biraz hızlanalım mı?
Leave a Reply