Gerçekçi olmak gerekirse bu hafta sonu muhabbeti dün akşam çok canımı sıktı. Ortaya konulan hedefe dair böylesine zarar vermek hiç hiç hoşuma gitmedi. Başlangıçta bir hayal, bir niyet ve hedef var ama bunlara dair minik sallantı yaşadım. Dün keşfettiğim şey dikkat dağıtıcı çok unsur olduğu. Bu durumu yıllar öncesinde yaşadığım bir anıya benzettim yine. Motosiklet…

Geçen hafta da aynı şey oldu, bu hafta sonu ister istemez insana bir tembellik veriyor. Aklımdakileri hayata geçirirken bir rahatlık bir salıverme hissi kaplıyor içimi. Ama bu durumun belki de “çok şey” olmasından kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Beni tanıyanlar bilirler, çok hareketli ve hızlı adımlar atmayı seven bir insanım. Bu yüzden beyin fırtınalarının olduğu, düşünce kalıplarının…

Her şey mükemmel mi? Gelin biraz bu konu üzerinde düşünelim. Dün asıl hedeflerim için günlük olanları gerçekleştirirken bazı sorunlar ile karşılaştım. Bu sorunlardan kimisi geçmişten bugüne aktarılanlar, kimisi iletişim problemlerinden kaynaklı durumlardı. Odak noktamız sorunların büyüklüğü ya da küçüklüğü değil, hatta anlatsam belki de hep birlikte güler geçeriz. Üzerinde düşündüğüm nokta “sorun” olmasıydı. Peki sorun…

Dün sabah yazdığım kervanı yolda düzmek yazımın üzerine verimli bir gün geçti. Yazıyı yazdıktan sonraki düşüncem; eğer kervanı yolda düzeceksek yola bakmaktan başka seçenek yok. Çünkü yola bakmadan, yolun ne getireceğini ve kervana neler ekleyeceğimi bilemem dedim kendime ve gün başladı. Önce Kanada’da yaşayan bir arkadaşım ile bir görüşme yapıp, Kanada dair bilgiler ve oradaki…

Karar alma noktalarımda her zaman her şeyin daha iyi olmasını beklerdim hep. Hep bir şeyler daha olsun, şu da yapılsın gibi tonlarca düşünce olurdu kafamda. Yine büyük bir hata yaptığımı fark ettim. Mükemmelliyetçi olmak kötü bir şey değil ancak nerede nasıl kullanacağınızı bilirseniz. Aksi takdirde her şeyin mükemmel olması için çaba göstermek insanı yavaşlatıp, ardından…

Eğer benim gibi yeni kararlar almış ya da kendi hayatınızda almak üzereyseniz hazırlanın, en kilit noktalardan birini konuşacağız. Bütün yolculuklar bir işaret ile başlıyor. Bu işaretler ya bulunduğunuz yerin size artık dar gelmesi ya da bütün şartların değişmesi gibi sebeplerle ortaya çıkabilir. İşaretler bazen bir kitap, bazen bir film, bazen de bir insan ile karşınıza…

Günün sabah farkındalığı Babam ile yaşadığımız bir durum üzerinden geliyor. İkimiz de farklı yatırım araçlarına yatırımlar yapıyoruz. Bir yandan da birbirimizle öngördüğümüz artış veya yükselişleri paylaşıyoruz. Bugün sabah kendi stratejimden çıkıp onu dinlediğim için ayrı ayrı senetler üzerinde ciddi artışları kaçırdım. Babamdan çok şey öğrendim, daha 6. sınıfta beni çalışmaya teşvik etmesi ile başlamıştı benim…

Bugün hafta sonunun psikolojik olarak vermiş olduğu rahatlığıyla başladım güne. Gri bir hava, hafiften bahar serinliği var ama büyüdüğüm bu şehirde yıllardır duymadığım kadar kuş sesiyle bir sabah. Tolstoy’a göre iki şekilde başlıyor bütün muhteşem hikayeler; ya şehre bir yabancı geliyor ya da birisi yolculuğa çıkıyor. Tam olarak ikinci kısımdayım. Hoş zaten kendimi bildim bileli…

Yeni bir yola doğru ilk adımlarımı attığım bu günlerde, her yola çıkmadan önce olduğu gibi yapılması gerekenleri yapmam gerekiyor. Başlamak için her şeyin tamamlanmasını beklemek insana zaman kaybettirmekten başka bir şey getirmiyor. O yüzden elde ne var önce onları anlayıp ardından istenilen ve ihtiyaç duyulanları biraz da kervan yolda düzülür mantığı ile gerçekleştirmeye karar verdim.…

Uzun zamandır yaşadıklarım bana gösterdi ki artık radikal kararlar alıp, yeni bir değişim yaratma vakti. Bütün öğrendiklerimi ve yaşadıklarımı zaman içerisinde paylaşacağım. Bilgiyi deneyimle birleştirdiğinizde harika bir farkındalık oluyor. Kendi bireysel girişimcilik serüvenimden ve ardından gelen serbest çalışma sürecimden öğrendiğim en güzel şey, vazgeçmemek. Hepsini dün itibari ile sonlandırdım. Artık farklı bir kariyer yolculuğu beni…